O mnie

Jan Maria Jackowski.

Dziennikarz, pisarz, historyk, wykładowca akademicki,  od 1993 aktywny uczestnik życia publicznego. Urodził się 23 stycznia 1958 r. w Olsztynie w rodzinie o tradycjach ziemiańskich i patriotycznych. Jest synem dr. inż. Jerzego Jackowskiego (1912 – 1976), ppor. Wojska Polskiego w kampanii wrześniowej, porucznika lwowskiej AK, jednego z najbardziej zasłużonych leśników Polski Północnej i Jadwigi z Kornagów Jackowskiej (1915 – 2006), ekologa, popularyzatora polskiej  kultury i przyrody, publicystki, żołnierza AK, animatora organizacji kombatanckich i kresowych.

W 1976 r.uzyskał maturę w V Liceum Ogólnokształcącym im. Adama Asnyka w Szczecinie i był finalistą II Olimpiady Historycznej. Od 1976 r. mieszka w Warszawie. Studiował historię, doktryny polityczne i prawne oraz dziennikarstwo na Uniwersytecie Warszawskim. Dyplom magistra historii uzyskał w 1982 r. W 2017 roku uzyskał stopień doktora nauk humanistycznych w dyscyplinie historia. Jest także absolwentem Podyplomowych Studiów Uniwersytetu Warszawskiego z zakresu technik wizualizacji i obrazowania w 1982 r, a także absolwentem Studiów Podyplomowych w zakresie zarządzania nieruchomościami w Wyższej Szkole Przedsiębiorczości i Zarządzania im Leona Koźmińskiego w 2007 r.

W okresie studiów był związany z opozycją; uczestniczył w zajęciach Uniwersytetu Latającego (UL), następnie Towarzystwa Kursów Naukowych (TKN), sympatyzował z Ruchem Obrony Praw Człowieka i Obywatela, współpracował z podziemnym kolportażem i poligrafią. 11 grudnia 2002 r. Instytut Pamięci Narodowej wydał zaświadczenie nr 618/02, w którym nadał mu status pokrzywdzonego. 25 lutego 2022 roku Szef Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych decyzją DSE2-Ko971-D19217-1D/22 potwierdził ustawowy status działacza opozycji antykomunistycznej i nadał oznakę honorową „Działacza opozycji antykomunistycznej lub osoby represjonowanej z powodów politycznych”.  Aktywnie uczestniczył również w życiu artystycznym w kręgu Galerii Repassage i Repassage 2. Uprawiał twórczość fotograficzną, był autorem 6 indywidualnych wystaw fotografii.

IPN Zaświadczenie

Pracę dziennikarską rozpoczął jeszcze na studiach, w 1981 r., w „Tygodniku Solidarność” (fotoreporter), jako autor tekstów zadebiutował w „Tygodniku Powszechnym” w 1982 r.

W 1983 r. został wcielony do obowiązkowej służby wojskowej; ukończył Szkołę Podchorążych Rezerwy przy Wyższej Szkole Oficerskiej Wojsk Obrony Przeciwlotniczej w Koszalinie, praktykę dowódczą odbywał w 124 pułku obrony przeciwlotniczej w XII Zmechanizowanej Dywizji w Szczecinie.

W latach 1984 – 1990 był kolejno redaktorem i sekretarzem redakcji kwartalnika „Fotografia” w Wydawnictwie Arkady. Zajmował się krytyką artystyczną i publicystyką kulturalną. W latach 1987 – 1989 pełnił funkcję wiceprzewodniczącego Rady Pracowniczej Wydawnictwa Arkady.

Od 1990 do 2010 pracował jako dziennikarz w Telewizji Polskiej. W latach 1990–1997 tworzył lub współtworzył kilka cykli programów telewizyjnych dla programu TVP1.

Jest autorem kilkunastu publikacji książkowych i ponad 1600 prasowych(szczegóły w zakładce „Książki”). Jest członkiem Stowarzyszenia Autorów ZAiKS. O jego najbardziej znanej książce „Bitwa o Polskę” z 1993 roku św. Jan Paweł II mówił:
Wszyscy wiedzą , że Polska przeżywa teraz to, co jeden z autorów współczesnych,
nawet dzisiejszych , nazwał „Bitwa o Polskę”. Toczy się taka bitwa o Polskę. Można powiedzieć: bitwa o polską duszę, bitwa o charakter naszego społeczeństwa, naszego narodu, naszego kraju, o kierunek naszej przyszłości – właśnie: z tym Krzyżem czy bez tego Krzyża!”.

W latach 2001 – 2016 przez wszystkie trzy kadencje był członkiem Rady Powierniczej Zamku Królewskiego w Warszawie. Jest laureatem Nagrody im. Sługi Bożego Jerzego Ciesielskiego, a także Nagrody im. Włodzimierza Pietrzaka.

W 1993 został powołany przez Lecha Wałesę w skład Rady d.s. Mediów i Informacji przy Prezydencie RP (do 1995). Brał udział w pracach zespołu mediów elektronicznych.

W latach 1997 – 2001 był posłem na Sejm RP (Klub Parlamentarny AWS, poseł bezpartyjny) i przewodniczył pracom sejmowej Komisji Kultury i Środków Przekazu.

5 XI 2000 – Rzym, Plac św. Piotra, Jubileusz Polityków.

Od 2002 do 2006 r. radny Rady m. st. Warszawy. W latach 2002 – 2005 pełnił funkcję wiceprzewodniczącego, a następnie przewodniczącego Rady m. st. Warszawy.

W latach 2005 – 2007 był wybranym przez Sejm RP V kadencji sędzią Trybunału Stanu. Trybunał Stanu jest specjalnym sądem przed którym odpowiadają przedstawiciele najwyższych władz państwowych za naruszenie Konstytucji lub ustaw.

W wyborach parlamentarnych 9 października 2011 roku został wybrany na senatora RP w okręgu wyborczym numer 39 obejmującym obszary powiatów: ciechanowskiego, mławskiego, płońskiego, przasnyskiego i żuromińskiego.

Kandydował jako bezpartyjny zgłoszony przez komitet wyborczy Prawo i Sprawiedliwość. 25 października 2015 roku został ponownie wybrany do Senatu RP.  W Senacie IX kadencji  pełni m.in. funkcję wiceprzewodniczącego Komisji Kultury i Środków Przekazu oraz zasiadał w  Komisji Spraw Emigracji i Łączności z Polakami za Granicą.

W wyborach 13 października 2019 roku po raz kolejny uzyskał mandat senatora, otrzymując 83 808 głosów, tj. 58,02 proc. wszystkich oddanych głosów w wyborach senackich w okręgu 39. W Senacie X kadencji  pełni m.in. funkcję wiceprzewodniczącego Komisji Kultury i Środków Przekazu oraz zasiada w  Komisji Ustawodawczej.

Ceni sobie życie rodzinne; Żonaty od 21 stycznia 1989.

Żona Agnieszka, z zawodu filozof i pedagog. Wychowują sześć córek.

Hobby: sport (bieganie, pływanie, nurkowanie), zainteresowania: literatura duchowa i historiozoficzna. Książkę, którą szczególnie poleca to „Droga” św. Josemarii Escrivy de Balaguera.