Kto jest faszystą

W naszym kraju nasila się kampania organizowana przez środowiska lewicowo- laicko- liberalne pod hasłem „walki z faszyzmem”. Przy wielu okazjach są organizowane marsze w „obronie demokracji i wolności” rzekomo zagrożonej przez „pogrobowców” różnych „ciemnych sił” i „demony przeszłości”. Daje to okazję do rytualnego spędu anarchistów, lewaków, trockistów, laicyzatarów, feministek, homoseksualistów, „autorytetów moralnych” oraz przedstawicieli innych radykalnych i „postępowych” środowisk, do przypomnienia opinii publicznej o swej obecności oraz licytacji, kto jest „najprawdziwszym antyfaszystą”.
Fronty antyfaszystowskie to wynalazek marksistów i leninistów, którzy w okresie międzywojennym pod tym hasłem organizowali ruchy społeczne i manifestacje oraz prowadziły walkę. Historycznie rzecz ujmując była to propagandowa wojna dwóch socjalizmów: narodowego i stalinowskiego. Przy czym totalitaryzm czerwony był tak samo krwawy, antydemokratyczny i brutalnie łamał praw człowieka jak totalitaryzm brunanty. Dziś, choć sytuacja się zmieniła i państwa nie są rządzone przez ludzi spod znaku swastyki czy sierpa i młota, to arsenał propagandowych środków lewicy pozostał ten sam. Tyle, że we współczesnym żargonie lewicy i lewaków „faszystą” jest nie tylko ten kto jest „zacofany” i ma odmienne poglądy polityczne niż „obóz postępu i demokracji”, ale także każdy, kto szanuje zbudowaną na fundamencie chrześcijaństwa tradycję kultury europejskiej, kto uważa, że Kościół ma prawo do obecności w przestrzeni publicznej, broni praw naturalnej rodziny oraz podstawowego prawa każdego człowieka – prawa do życia.
Środowiska lewicowe i lewackie, odwołując się do ulubionej przez nie tradycji terroru, dziś przede wszystkim propagandowego. Chcą całkowicie zawłaszczyć przestrzeń życia społecznego i totalnie kontrolować rzeczywistość. Sami siebie określają mianem „postępowców” a ich „mesjańską” misją jest obrona ludzkości przed „zacofanymi”, czyli tymi, którzy mają odmienne poglądy. Zajadle zwalczają osoby, które uważają, że lepiej dla dziecka jeśli ma mamę i tatę niż dwóch panów, czy dwie panie. Powołując się na tolerancje, sami są skrajnie nietolerancyjni. Wyznają też kult siły, gdyż uważają, że tylko silniejszy ma prawa. Opowiadają się za aborcją, czyli uzurpują sobie prawo silniejszego do mordowania słabszego – nie narodzonego dziecka. Konkluzja jest oczywista. Czy faszysta jest ten, kto np. broni ludzkiego życia, czy ten, kto opowiada się za jego niszczeniem?
Jeżeli świat byłby urządzony zgodnie z wolą „antyfaszystów” to już nawet nie byłby powrót do epoki pogańskiej, ale do barbarzyństwa. Tak twierdzi francuski filozof Remi Brague, który w jednym z wywiadów dobitnie stwierdził: „Prawdziwe pogaństwo było zarówno mieszanką zdrowych, jak i perwersyjnych elementów. U nas jednak droga prowadzi tylko do diabelskiej farsy pogaństwa. Możemy więc już tylko wrócić do barbarzyństwa”. To wizja skrajnie pesymistyczna. Chrześcijanie na świat patrzą z optymizmem i wiedzą, że Europie jest potrzebny powrót do źródeł, czyli do sprawdzonych wartości i coraz więcej ludzi dostrzega tę oczywista prawdę.

Jan Maria Jackowski

Niedziela, 30.01.2011